'As cores do ferro'

O escritor Fernando Ontañón escribiu en La Opinión sobre a exposición “As cores do ferro”, presentada en abril de 2015 no Sporting Club Casino de A Coruña. Recorda a Tony Judt quen afirmou que “nas artes, a seriedade moral da testemuña de economía formal e de contención estética” e que “a abundancia de recursos que dedicamos ao entretemento só sirve para escudarnos frente á pobreza do produto”. Afirma Ontañón que “o artista non comercial crea para sí mesmo, expresa as súas inquedanzas e da forma á sua obra sen plantexar se o resultado final será ou non do gusto dos demáis; traballa, por así decir, para sí mesmo, sen a menor concepción mercantilista”.
Sobre a exposición o escritor fai a seguinte reflexión: “A obra do pintor salmantino J.D. Cubillo, responde, sen dúbida, a esa contención estética e seriedade moral das que falaba Judt. Na exposición presenta trinta e sete cadros vinculados por unha conciencia abstracta de paisaxes xeolóxicos, donde as cores da terra e o óxido adquiren diferentes formas e texturas e os materiais non pictóricos, ou ‘extrapictóricos`, teñen unha especial relevancia expresiva. Cubillo incorpora ás súas obras obxectos atopados nun camiño, nunha fábrica, en minas abandonadas ou casas derruidas polo tempo. Nos seus cadros xoga coa cor e a forma de vellos e retortos clavos moi oxidados, alambres, arandelas, ferraduras, madeiras... Tamén con minerais, como unhas pedras de cinabrio dunha mina de Almadén, ou con moedas enferruxadas que son o sol ou a lúa das súas telúricos paisaxes. Con títulos tan suxerentes como ‘Arquitectura do fin do mundo’, ‘Clavos do tempo’ ou ‘Sol de ferro’, a súa obra revélanos a esencia da auténtica vocación artística: plasmar e transmitir certa experiencia vital, cicais unha obsesión, unha verdadeira inquietude intelectual e creadora”.