El Centro Coreográfico Galego abre con el espectáculo Etheria, a viaxe soñada el ciclo Cartografías de la Danza en Madrid

O Centro Coreográfico Galego (CCG) viaxa a Madrid onde o xoves 24 de febreiro abre a programación do ciclo Cartografía de la Danza co seu espectáculo Etheria, a viaxe soñada. A unidade de danza da Agadic (Axencia Galega das Industrias Culturais) presentará no Teatro de Madrid, espazo especializado na exhibición coreográfica, esta peza creada e dirixida por Mercedes Suárez que une danza e videocreación para se achegar á historia da muller que puido ser a primeira peregrina galega.
O CCG foi convidado a participar nesta oitava edición da mostra que organiza ata o 6 de marzo a produtora Artibus, xestora do Teatro de Madrid, co obxectivo de ofrecer un panorama da actual escena coreográfica española nos seus máis diversos estilos: danza clásica, contemporánea, urbana e flamenco, entre outros. A do Centro Coreográfico será a primeira das sete propostas que ofrece esta carteleira, na que figuran así mesmo as compañías Lapedroche, Pilar Vilanueva Lan1, Provisional Danza ou Dani Pannullo.
En Etheria, a viaxe soñada, Mercedes Suárez deseñou unha peza audaz e dinámica pola súa capacidade de combinar de xeito fluído as representacións da historia milenaria con elementos da máis cotiá actualidade, a simboloxía clásica cos patróns máis contemporáneos, reivindicando así o espírito universal e atemporal das grandes viaxes ao longo da historia da humanidade e da mitoloxía.
A montaxe, que interpretan 12 bailaríns e bailarinas de distintas procedencias xeográficas e disciplinas, conta igualmente coas achegas de destacados profesionais e artistas galegos, como é o caso da vocalista Rosa Cedrón, quen interpreta en directo un dos temas do espectáculo. Outras colaboracións destacadas son as de Isaac Garabatos, compositor da música executada polo grupo ISGA Collective; Antonio F. Simón, deseñador da escenografía e iluminación; e Marcos Garabán, do vestiario.
A acción sitúase na viaxe de volta de Oriente Medio a Gallaecia da protagonista. Etheria sinte o impulso interior de emprender unha viaxe ao exterior, empurrada pola súa ousadía e polas súas convicións na fe e nas máximas de Prisciliano, personaxe que se adiviña na trama. Á vez, Prisciliano protéxea no seu periplo das tentacións terreais, sempre personificadas na figura simbólica do sátiro, coa que se fai un aceno ás relacións humanas establecidas na peregrinación e que transcenden o seu espírito relixioso.
A bailarina Irene Rubio interpreta por medio da danza todas as dimensións de Etheria: a súa crenza no movemento priscilianista, a súa procedencia nobre, o seu forte carácter e a súa instruída formación. Todo o corpo de baile (que completan Ariel Caramés, Miguel Ángel Ponte, Elena Chamorro, Fátima Fernández, Beatriz Garrido, Ástrid Molinero, Lucía Antonella Sampieri, Pablo Aradillas, Juan Miguel Hernández, Pastor Rodríguez e Carlos Ugarriza) leva a cabo unha actuación que une plasticidade, precisión e sentimento en secuencias coreográficas de gran forza, tanto nas escenas corais coma nos pas de deux que se executan.
A montaxe audiovisual que se proxecta no fondo do escenario –que aparece practicamente limpo para a súa total entrega ao baile– contribúe de xeito decisivo á construción da paisaxe de imaxes e localizacións que evoca o argumento e que traslada o espectador ás distintas latitudes xeográficas que visita Etheria.
R.