Caixanova y la USC colaboran en la catalogación de la obra del pintor Tomé

Nota de prensa remitida por el Gabinete de Comunicación de la USC:

O reitor da Universidade de Santiago, Senén Barro, e o subdirector xeral de Caixanova, Luis Vela Alarcó, asinaron un convenio de colaboración cultural para a catalogación da obra antolóxica do pintor Tomé. O acto de sinatura celebrouse no Salón Reitoral do Colexio de San Xerome.

Este traballo conxunto entre ambas as dúas entidades, para o que Caixanova achegará 15.000 euros, terá a súa primeira manifestación nunha mostra organizada pola USC a través da Vicerreitoría de Cultura que permanecerá aberta ao público entre os días 14 de xullo e 8 de outubro.

A mostra ‘X.M. Tomé. Antolóxica’ recolle por primeira vez unha antolóxica da súa obra composta por 66 pezas de diferentes técnicas, estilos e tamaños que permitirán ver a evolución artística deste pintor (1942-2005) que chega a Santiago en 1960 para cursar estudos de Medicina. Tomé pronto destacou polos debuxos comezando así a ser coñecido como pintor para, en 1971, expoñer por primeira vez.

A década dos 70 foron para Tomé anos de procura dunha estética persoal nos que evoluciona desde uns pequenos debuxos á prumiña de paisaxes e escenas costumistas ata desembarcar nunha figuración neoexpresionista, de carácter tenebrista nos que comeza a tomar forma a súas galerías de personaxes e cabezas solitarios e agrupados.

Neses anos traballa tamén con outra serie de obras próxima á temática surrealista, realizadas a partir dunha táboa con materia pictórica á que lle prende lume para, tras apagalo, acabar atopando nas manchas deixadas inesperadas sorpresas. Son acrílicos e óleos queimados que se moven nunha gama cromática escura.

A inicios da década dos oitenta destaca na obra de Tomé a aparición de novas cores como azuis, verdes e laranxas, e a mediados desa década comezará a empregar chamativos vernices no seu empeño persoal de experimentar con novas solucións e, o mesmo tempo, a necesidade de conservar e evitar a destrución da súa obra.

A segunda metade dos 80 son anos nos que a influencia de Bacon é notoria. Van desaparecendo as figuras decantándose progresivamente pola abstracción redonda, na que unhas formas ao principio recoñecibles (corpos, bodegóns ou pedras) deixan paso a un mundo de néboas cheo de suxestións.

Nos 90 vai descompoñendo as formas e substitúe o lenzo tradicional por outros soportes máis alternativos como cartóns ou papeis pintados, e mesmo telas de sacos ou arames, nos que plasma unha estética cubista.

Os anos finais dos 90 e ata o seu falecemento en 2005 é unha etapa moi próxima ao informalismo dos anos 50. As experiencias de Miralles ou do grupo Dau al Set son fundamentais para comprender os últimos anos da súa produción.