Feijóo di que Galicia demostra que a pluma e a palabra son máis fortes que a forza
“Galicia demostra -e estou certo de que seguirá demostrando sempre- que a pluma e que a palabra son máis fortes que a forza e que a pelexa para espertar ao noso pobo”. Son as palabras do presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, durante a presentación da edición facsimilar de Cantares Gallegos, coeditada polo Parlamento de Galicia, a Xunta e o Consello da Cultura Galega con motivo do 150 aniversario da publicación desta obra.
“Nós temos libros”, aseverou Feijóo, “e nós temos a palabra- engadiu-: a palabra que a maioría do pobo sempre preservou cando alguén tratou de quitarlla e que afortunadamente hoxe ten ecos neste Parlamento democrático”.
Na súa intervención, o mandatario autonómico apuntou que Galicia se construíu cun “diálogo interminable” que fixo xerminar o idioma propio. “Os galegos –explicou-, necesitaban unha ferramenta súa, un código particular que reflectira a súa maneira de entender o mundo e chamarlle ás cousas. E fixérono”, argüíu, lembrando que, entre todos, “ergueron unha gran catedral do idioma no que cada galego e cada xeración deixaron a súa pegada”.
“Somos o pobo da palabra” e “os nosos grandes fitos son libros”, argumentou Feijóo, sinalando que Galicia “naceu falando, fíxose e seguiu en pé porque a nosa xente sempre atopou un adro verbal no que atoparse cos demais e conversar”.
“Os galegos de antano precisaron facer seu o seu tempo e os galegos do século XXI tamén”, indicou, lembrando que esa pulsión “que nos levou a querer estar no mundo tal e como somos, está vixente” e por iso o idioma e o pobo galego “están vivos”.
Pero esa palabra “ventureira”, nacida do máis fondo da alma popular, pedía tamén unha consagración literaria, sinalou Feijóo; unha consagración que veu da man de Rosalía de Castro. "Rosalía demostra que o culto pode ser popular e o popular, culto; é a heroína que gaña a batalla incruenta contra unha separación artificiosa e estéril”, apuntou Feijóo indicando que estamos diante “dunha irmandiña que utiliza as letras como armas para derrubar castelos de ignorancia e incomprensión”.
“Rosalía dálle ao pobo o que é seu, e o pobo recompénsaa coa mellor distinción que pode recibir un creador: a inmortalidade”, comentou o presidente da Xunta lembrando que Cantares Gallegos se converteu, século e medio despois, nunha obra colectiva que é preciso ler para entender mellor “os segredos da galeguidade”.
“Queremos que esa inmensa enerxía que o libro atesoura aumente con cada novo lector. Queremos que Cantares Gallegos siga alentando na nosa xente o orgullo de ser como somos”, remarcou.
O presidente da Xunta quixo rematar a súa intervención facendo un chamamento a seguir o exemplo de Rosalía, “que fixo un acto de fe no seu país e na súa lingua nun momento histórico pouco apto para as esperanzas”. “Fagamos hoxe o mesmo, cando Galicia non pode dicir que calquera tempo pasado fora mellor e cando deixamos atrás as encrucilladas dramáticas das que alertaba o respectado presidente da Real Academia Galega, Xesús Alonso Montero”, concluíu.
“Nós temos libros”, aseverou Feijóo, “e nós temos a palabra- engadiu-: a palabra que a maioría do pobo sempre preservou cando alguén tratou de quitarlla e que afortunadamente hoxe ten ecos neste Parlamento democrático”.
Na súa intervención, o mandatario autonómico apuntou que Galicia se construíu cun “diálogo interminable” que fixo xerminar o idioma propio. “Os galegos –explicou-, necesitaban unha ferramenta súa, un código particular que reflectira a súa maneira de entender o mundo e chamarlle ás cousas. E fixérono”, argüíu, lembrando que, entre todos, “ergueron unha gran catedral do idioma no que cada galego e cada xeración deixaron a súa pegada”.
“Somos o pobo da palabra” e “os nosos grandes fitos son libros”, argumentou Feijóo, sinalando que Galicia “naceu falando, fíxose e seguiu en pé porque a nosa xente sempre atopou un adro verbal no que atoparse cos demais e conversar”.
“Os galegos de antano precisaron facer seu o seu tempo e os galegos do século XXI tamén”, indicou, lembrando que esa pulsión “que nos levou a querer estar no mundo tal e como somos, está vixente” e por iso o idioma e o pobo galego “están vivos”.
Pero esa palabra “ventureira”, nacida do máis fondo da alma popular, pedía tamén unha consagración literaria, sinalou Feijóo; unha consagración que veu da man de Rosalía de Castro. "Rosalía demostra que o culto pode ser popular e o popular, culto; é a heroína que gaña a batalla incruenta contra unha separación artificiosa e estéril”, apuntou Feijóo indicando que estamos diante “dunha irmandiña que utiliza as letras como armas para derrubar castelos de ignorancia e incomprensión”.
“Rosalía dálle ao pobo o que é seu, e o pobo recompénsaa coa mellor distinción que pode recibir un creador: a inmortalidade”, comentou o presidente da Xunta lembrando que Cantares Gallegos se converteu, século e medio despois, nunha obra colectiva que é preciso ler para entender mellor “os segredos da galeguidade”.
“Queremos que esa inmensa enerxía que o libro atesoura aumente con cada novo lector. Queremos que Cantares Gallegos siga alentando na nosa xente o orgullo de ser como somos”, remarcou.
O presidente da Xunta quixo rematar a súa intervención facendo un chamamento a seguir o exemplo de Rosalía, “que fixo un acto de fe no seu país e na súa lingua nun momento histórico pouco apto para as esperanzas”. “Fagamos hoxe o mesmo, cando Galicia non pode dicir que calquera tempo pasado fora mellor e cando deixamos atrás as encrucilladas dramáticas das que alertaba o respectado presidente da Real Academia Galega, Xesús Alonso Montero”, concluíu.
Gabinete de Comunicación da Xunta de Galicia
