A Casa de Galicia en Madrid exhibe a obra de Luisa Rubines

Un total de 35 fotografías, delas máis dun terzo en caixas de luz e o resto enmarcadas e en bastidores, compoñen a exposición "AS ÁRBORES DO BO CAMIÑO" da lucense Luisa Rubines que acollerán as salas A e B da delegación da Xunta de Galicia en Madrid ata o día primeiro de marzo. As protagonistas das imaxes son as árbores da Ribeira Sacra do Miño, que permanecen mergulladas gran parte do tempo e só poden verse cando baixa a canle do río.

O acto de inauguración da mostra, ao que asistiron máis dun centenar de persoas, estivo presidido polo delegado da Xunta e director da Casa, José Ramón Ónega e nel interviñeron tamén o coordinador de Actividades Culturais da Casa, Ramón Jiménez e a propia autora, Luisa Rubines. "Luisa é unha artista capaz de ofrecernos esta marabillosa exposición na que atrapa unha epopea de paisaxes do poderoso Miño", dixo Ónega. "Luisa é unha muller de ríos, Támese, Ganxes, Miño", comentou citando a Xurxo Lobato, da Real Academia Galega de Belas Artes. Para Ónega, "Rubines capta a emoción da Ribeira Sacra, un traballo de luz, de sonos e fantasía unida coa bruma e a auga".

Jiménez comentou parte da traxectoria profesional da artista de Taboada, con exposicións en España, Alemaña e no Reino Unido. En Londres, formouse como fotógrafa. É Licenciada en Arte e Novas Tecnoloxías pola Universidade London College of Printing (1999) e Máster en Medios Audiovisuais pola Universidade de Westminster (2001). É admiradora do poeta visionario Willian Blake, e “revélanos coa súa cámara as formas que a súa imaxinación descobre nas árbores mortas do encoro de Belesar, na Ribeira Sacra, que o baixo nivel da auga devolve á vista de todo o mundo. Así que o ollo de Luisa, fundido co obxectivo da súa cámara, é dobremente revelador". Tamén citou Jiménez a Marguerite Yourcenar cando dicía que o tempo era un grande escultor; "como pinta o tempo, un dos mellores aliados da Nai Natureza, os bosques con aneis brancos, aneis que se anoan no corpo de serpes petrificadas polo curso dos anos; como talla peixes e unicornios e todo tipo de figuras marabillosas para quen sabe ver. E engadiu que "moitas destas imaxes ofrecen en realidade un fantástico espectáculo de sombras chinesas para o que as madeiras tivesen pousado coas súas mans retorcidas ante a mirada atenta da nosa artista invitada. Sombras chinesas proxectadas sobre a auga e sobre o ceo cheas de beleza que botan a voar a nosa imaxinación por un universo de mundos imposibles".

Pola súa banda, Luisa, tras os sinceros agradecementos, expresou o seu desexo de que os asistentes gozasen, "polo menos unha pequena parte do que o fixen eu cando completamente soa, e cunha inmensa paz, puiden facer estas imaxes, que por outra parte son tal cual e non teñen ningún tipo de retoque. As cores son así, a luz é a que era e as pinturas das árbores as fixo a auga".