Preséntase a novela de Manuel Veiga: Lois e Helena buscándose un día de tormenta
Librouro, en Vigo, acolle o 8 de marzo a presentación da novela de Manuel Veiga: Lois e Helena buscándose un día de tormenta. Editada por Galaxia, foi a obra gañadora do Premio de Novela García Barros 2006. Carlos Lema, director de edicións de Galaxia, e Ramón Nicolás, crítico literario, acompañan ao autor na presentación da súa última novela.
A historia dun home, dunha muller e dunha cidade contada a través do que acontece nun só día é a que Manuel Veiga conta en Lois e Helena buscándose un día de tormenta. O xurado do premio, que organiza o Concello da Estrada en colaboración coa Secretaría Xeral de Política Lingüística e coa Deputación de Pontevedra, salientou que a obra premiada se trata dunha novela “escrita cunha prosa estilísticamente coidada e cunha trama narrativa que relata, desde un punto de vista crítico, a despersonalización da sociedade contemporánea”.
Escrita cunha prosa musical e mordaz, Lois e Helena buscándose un día de tormenta é unha novela que transcorre nun único día nunha cidade, Oliveira, trasunto do Vigo actual. Manuel Veiga logra combinar a historia da vida privada de ámbolos protagonistas coa da cidade, que se converte no terceiro vértice dun triángulo narrativo no que a omnipresenza de elementos coma os paxaros e a auga enche a novela dunha carga simbólica con gran poder de evocación. A historia civil da cidade e a historia do pasado dos dous personaxes centrais, un matrimonio en plena crise de identidade, van parellas e ilumínanse mutuamente creando un pulo narrativo que arrastra na lectura, seduce e mantén esperta a curiosidade do lector ou lectora. Lois e Helena búscanse polas rúas dunha cidade que tamén, en certo xeito desnortada, se busca a si mesma para conseguir aceptarse tal como é.
A narración comeza cando Lois esperta de mañá e descobre que a súa muller marchou levando con ela as súas cousas. Lois sae da casa para buscala ao tempo que se pregunta polas razóns do abandono. A segunda parte da novela ten a Helena como principal protagonista, os acontecementos son vistos agora a través do seu punto de vista. O relato constitúe unha viaxe ou periplo polas rúas da cidade. Lois e Helena buscándose un día de tormenta é, ademais, unha novela de símbolos, como o das gaivotas que pairan ameazadoras sobre os personaxes, ou as enxurradas de choiva que ameazan constantemente a cidade e sacan á luz a súa historia oculta.
MANUEL VEIGA (Monforte de Lemos, 1960) traballa desde 1983 na redacción do semanario A Nosa Terra, ademais de colaborar decote noutras publicacións periódicas, entre elas a revista Grial. En 1998 publicou a súa primeira novela As ruínas da cidade amada, para dar ao prelo posteriormente o libro de relatos Biografías de malogrados (2001). No ano 2004 obtivo o Premio Xerais coa novela O exiliado e a primavera. No eido do ensaio, publicou en 2003 a obra O pacto galego na construcción de España, no que analiza as relacións entre Galicia e o Estado español no período da Restauración.
A historia dun home, dunha muller e dunha cidade contada a través do que acontece nun só día é a que Manuel Veiga conta en Lois e Helena buscándose un día de tormenta. O xurado do premio, que organiza o Concello da Estrada en colaboración coa Secretaría Xeral de Política Lingüística e coa Deputación de Pontevedra, salientou que a obra premiada se trata dunha novela “escrita cunha prosa estilísticamente coidada e cunha trama narrativa que relata, desde un punto de vista crítico, a despersonalización da sociedade contemporánea”.
Escrita cunha prosa musical e mordaz, Lois e Helena buscándose un día de tormenta é unha novela que transcorre nun único día nunha cidade, Oliveira, trasunto do Vigo actual. Manuel Veiga logra combinar a historia da vida privada de ámbolos protagonistas coa da cidade, que se converte no terceiro vértice dun triángulo narrativo no que a omnipresenza de elementos coma os paxaros e a auga enche a novela dunha carga simbólica con gran poder de evocación. A historia civil da cidade e a historia do pasado dos dous personaxes centrais, un matrimonio en plena crise de identidade, van parellas e ilumínanse mutuamente creando un pulo narrativo que arrastra na lectura, seduce e mantén esperta a curiosidade do lector ou lectora. Lois e Helena búscanse polas rúas dunha cidade que tamén, en certo xeito desnortada, se busca a si mesma para conseguir aceptarse tal como é.
A narración comeza cando Lois esperta de mañá e descobre que a súa muller marchou levando con ela as súas cousas. Lois sae da casa para buscala ao tempo que se pregunta polas razóns do abandono. A segunda parte da novela ten a Helena como principal protagonista, os acontecementos son vistos agora a través do seu punto de vista. O relato constitúe unha viaxe ou periplo polas rúas da cidade. Lois e Helena buscándose un día de tormenta é, ademais, unha novela de símbolos, como o das gaivotas que pairan ameazadoras sobre os personaxes, ou as enxurradas de choiva que ameazan constantemente a cidade e sacan á luz a súa historia oculta.
MANUEL VEIGA (Monforte de Lemos, 1960) traballa desde 1983 na redacción do semanario A Nosa Terra, ademais de colaborar decote noutras publicacións periódicas, entre elas a revista Grial. En 1998 publicou a súa primeira novela As ruínas da cidade amada, para dar ao prelo posteriormente o libro de relatos Biografías de malogrados (2001). No ano 2004 obtivo o Premio Xerais coa novela O exiliado e a primavera. No eido do ensaio, publicou en 2003 a obra O pacto galego na construcción de España, no que analiza as relacións entre Galicia e o Estado español no período da Restauración.
Editorial Galaxia