A Sala Yago estrea Grita tengo Sida...el laberinto
![](http://www.galiciadigital.com/images/notas/fotos/grita_tengo_sida.jpg)
Esta montaxe ten unha característica especial en canto ao emprego do espazo escénico. O escenario non se entende neste caso de xeito tradicional. O público entra no espazo escénico unha vez que entra na sala. E toda a sala (entrada, escaleiras, hall da primeira planta, etc) é o escenario. A obra desenvólvese no conxunto da sala e para vela o público debe transitar por todo o edificio.
Desde o teatro, espello da sociedade, reflexo dunha realidade á que ven obrigado desde a súa orixe, quixemos pulverizar os prexuízos que esta enfermidade segue levantando… Non tratamos por igual a un enfermo de cáncer que a un seropositivo,“…es la funesta enfermedad de estos tiempos que paraliza los esfuerzos y corroe el alma”di un dos personaxes de… EL LABERINTO, onde, nunha viaxe que se propón ao espectador a través de unha variedade de escenarios e personaxes, este participa da montaxe ante a proximidade do actor e a verdade da súa mensaxe onde, emisor e receptor están unidos sen interferencias, o que provoca a singularidade e orixinalidade desta obra teatral que se alimenta do texto de autores da talla de Ignacio Amestoy, Rosa Regás, Pedro Víllora, Domingo Miras e Guillermo Heras que xa o un de decembro de 2005 deixaron oír a súa voz por todo Madrid, nun berro único contra a SIDA.
A XVI conferencia mundial de SIDA, recentemente celebrada en Toronto (Canadá) arroxou unhas cifras alarmantes de persoas que viven co V.I.H.: 150.000 en España e 40 millóns no total do mundo, o que significa que si os reuníramos a todos xuntos estaríamos ante un país como o noso contaxiado de SIDA.
A presenza española foi discreta cunha manifestación de intencións pois nestes momentos non existe plan algún para paliar e axudar a esta pandemia, sendo este año 2006 no que o noso goberno trazará o plan a seguir nos próximos anos nesta loita, que non debe quedar no primeiro de decembro como emblema da loita senón denunciar durante os 365 días do ano.
As institucións sanitarias e culturais, tanto centrais, como autonómicas ou municipais, deberían acercarse tamén a este problema non só desde a declaración de intencións senón apoiando e axudando a quen sen apenas medios, desde o TEATRO, queren ser instrumentos de concienciación de este problema.
Durante o mes de xullo probamos a experiencia teatral na sala DT de Madrid, con unha satisfactoria acollida do público, pero sen repercusión nin institucional nin mediática. A intimidade desta proposta fai que só un máximo de 22 espectadores poidan pasar polo labirinto o que esixe un esforzo maior por facer chegar este mensaxe.
Sabemos do ocupados das vosas axendas e o voso traballo diario, pero agora é a oportunidade…
FAI O QUE POIDAS, ESTÁ NA TÚA MAN.
Apoia e difunde…
BERRA… TEÑO SIDA!...
O LABERINTO
Sala Yago