Cultura recupera nunha poxa unha importante obra do pintor ferrolán Jenaro Pérez Villaamil
Unha importante obra do pintor ferrolán Jenaro Pérez Villaamil poderá verse de forma definitiva en Galiza. A Consellaría de Cultura e Deporte puxou até 165.000 euros na casa Durán, en Madrid, para poder adquirir A Catedral de Saint Jacques le Mineur, Liexa, mostra do paisaxismo galego e español do século XIX. A obra pasará a formar parte dos fondos do Museo de Belas Artes da Coruña
A adquisición desta obra mellorará a colección permanente do Museo pola importancia do seu autor e pola calidade artística da mesma. Asinada e datada en París en 1846, A Catedral de Saint Jacques le Mineur, Liexa realmente foi xestada por Jenaro Pérez Villaamil catro anos antes, logo dunha longa viaxe por Francia e Bélxica.
O cadro é un magnífico exemplo dun xénero moi concreto como foi o de interiores de igrexas, que xa adquirira un gran auxe desde a pintura holandesa do século XVII, e que Villaamil practica con certa asiduidade. A obra logra captar a inmensidade arquitectónica propia das catedrais góticas e presenta un interesante manexo da luz e o seu contraste coas sombras. Ademais, nela faise patente a influenza da pintura inglesa, concretamente a de David Roberts.
Jenaro Pérez Villaamil (nado en Ferrol en 1807) é o mellor paisaxista do Romantismo español, poñendo de moda a pintura da paisaxe na España do século XIX. En 1835 acadou a cátedra de paisaxe na Escola de San Fernando, da que foi director en 1845. Relacionouse coa raíña española Isabel II e chegou a ser pintor de cámara. As súas paisaxes caracterízanse por un tamiz dourado que outorga un aspecto romántico á composición, o emprego de figuriñas para dar maior vitalidade ao conxunto e o recurso dunha ampla perspectiva. No cumio da súa fama, Villaamil faleceu en Madrid en 1854 aos 47 anos.
A adquisición desta obra mellorará a colección permanente do Museo pola importancia do seu autor e pola calidade artística da mesma. Asinada e datada en París en 1846, A Catedral de Saint Jacques le Mineur, Liexa realmente foi xestada por Jenaro Pérez Villaamil catro anos antes, logo dunha longa viaxe por Francia e Bélxica.
O cadro é un magnífico exemplo dun xénero moi concreto como foi o de interiores de igrexas, que xa adquirira un gran auxe desde a pintura holandesa do século XVII, e que Villaamil practica con certa asiduidade. A obra logra captar a inmensidade arquitectónica propia das catedrais góticas e presenta un interesante manexo da luz e o seu contraste coas sombras. Ademais, nela faise patente a influenza da pintura inglesa, concretamente a de David Roberts.
Jenaro Pérez Villaamil (nado en Ferrol en 1807) é o mellor paisaxista do Romantismo español, poñendo de moda a pintura da paisaxe na España do século XIX. En 1835 acadou a cátedra de paisaxe na Escola de San Fernando, da que foi director en 1845. Relacionouse coa raíña española Isabel II e chegou a ser pintor de cámara. As súas paisaxes caracterízanse por un tamiz dourado que outorga un aspecto romántico á composición, o emprego de figuriñas para dar maior vitalidade ao conxunto e o recurso dunha ampla perspectiva. No cumio da súa fama, Villaamil faleceu en Madrid en 1854 aos 47 anos.
Gabinete de Comunicación da Consellería de Cultura e Deporte da Xunta de Galicia