Crítica

Ao contemplar as súas obras da a impresión de que o tempo se ralentiza de tal xeito que chega mesmo a deterse. Ese tempo, ese insignificante instante, queda aquí en suspenso e todo o que nos rodea xa non é percibido polos nosos sentidos, pois estamos atrapados pola forza expresiva das imaxes. O noso pensamento bloquéase y só fica na nosa retina unha imaxe fixa, imaxe que se corresponde coa derradeira que os nosos ollos enviaron ao noso cerebro para ser procesada.
A súa obra está recollida nese momento máxico. Ver un dos seus traballos, de limpa execución, estudiados, e, polo tanto, non dados á improvisación, transpórtanos, nese máxico instante no que o tempo se detén, a unha parte do seu mundo, no que vive e para o que vive. Os seus temas son sinxelos, cotiáns, onde a composición xoga un papel primordial e a disposición de elementos non se deixa ao azar. A súa pintura é humilde, fresca e sinceira y coa suficiente honestidade para que se lle garde un pequeno rinconciño ou unha pequena parcela -parcela que terá que cultivar e traballar- dentro da arte e da cultura galegas.

Ana Martínez Fernández, afeccionada á pintura.