Crítica

“Fran Lareo, xenuino artista plástico que na sua concepción, se deixa imbuir con maestría po la escultura e atrapar po las formas de representación mais ancestrais no diseño, chegando incluso o esquematismo.
Empapase de fontes tradicionais desvastando a esencia da sua creación. Diverxencias entre o diseño mais primitivo e o mais vangardista, chegando a un arte puro, sincrético e esquemático. Os materiais que utiliza llevano o contraste dende a calidez mais dúctil, ata a rixidez mais imperturbabel. Para elo valese de elementos tan antagónicos como as madeiras e o cemento, materiais que son interpretados como a substanciación da dualidade feito inherente a todo proceso creativo.”

Esther Ferrer, Crítica de arte.